همه چیز پاک است، مگر نجاست آن ثابت شود.

(نجس نبودن و کثیف نبودندو بحث کاملا جدا می باشند، ممکن است جسمی نجس باشد ولو این که به ظاهر تمیز باشد، و یا جسم دیگری نجس نباشد، اما از نظر نظافت، کثیف باشد.)

راه انتقال نجاست، رطوبت است.(یعنی اگر جسمی تمیز و جسمی نجس برخوردی داشته باشند، اگر عامل رطوبت وجود داشته باشد، جسم تمیز، نیز حالا شرایط یک جسم نجس را دارد.)

در دین مبین اسلام، بعضی چیز ها بطور ذاتی نجس اند و قابل پاک شدن نیستند، به این ها نجس می گویند. (مثل سگ،ادرار، مدفوع و...) و چیزهای دیگری که در ابتدا پاک و سپس بر اثر برخورد رطوبتی با جسم نجس، آلوده شده اند متنجس می گویند.

مکانی که نمازگزار در آن نماز می گزارد باید پاک، و همچنین غیرغصبی باشد، یعنی صاحب مکان راضی از نماز خواندن شخص در آن جا باشد. به جز مکان کلیه ی لباس های نمازگزار نیز باید غیرغصبی باشند.

مباح کلمه ای است که هم می تواند معنای مکان یا شیء غیرغصبی را بدهد، و هم می تواند معنای حالتی را بدهد که در آن ما صاحب اختیاریم، و انجام عمل مورد نظر نه حکم ثواب را داشته باشد، و نه حکم حرام.

گردآوری شده توسط محمد رضا مشهدی دوم/2