کلمات صوم و صیام در زبان عربی به معنای روزه می باشند.

روزه 4ثمره ی مهم در انسان دارد:

1.عبادی(انسان را به خدا نزدیک می کند.)

2.روانی(روزه نوعی تمرین اراده است، که نیازی فیزیولوژیک مثل خوردن و آشامیدن را از انسان در مدتی معین می گیرد. طبق بررسی های انجام گرفته هرچه اراده ی فرد بیشتر باشد، فرد کمتر در معرض اختلالات روانی قرار خواهد گرفت)

3.اجتماعی

4.بدنی(امروزه در علم پزشکی این مورد اثبات شده است که روزه (در صورت برخورد صحیح با آن) می تواند برای بدن مفید باشد.)

دو مفهوم در مورد پایان روزه ی یک فرد وجود دارد:

1.مبطل             2.مفطر(افطار)

مبطل بیشتر جنبه ی منفی دارد و باعث باطل شدن روزه ی فرد می شود.

مفطر در واقع پایان روزه ی فرد در زمان افطار است.

*مهم ترین مبطل و مفطر روزه خوردن و آشامیدن آگاهانه می باشند.

اگر فرد از سر لجبازی روزه اش را نگیرد، به ازای هر روز روزه ای که نگرفته است، باید یا 60روز روزه بگیرد و یا 60فقیر را طعام دهد. البته فرد باید 30 روز از آن 60روز را پشت سرهم بگیرد و 1روز را به عنوان قضای آن روزه، روزه بگیرد.

و اگر فرد بخاطر بیماری یا دلیلی موجه روزه اش را بخورد، باید به ازای هر روزی که روزه نگرفته، یک روز روزه ی قضا بگیرد.

اگر فردی تا آخر عمر توانایی روزه گرفتن را نداشته باشد، مجاز است به ازای هر روز روزه ای که نگرفته، 750گرم گندم، برنج و... را به فقیری بدهد.